Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Βοθρολύματα ο θησαυρός!..

     Η βρώμα κι η δυσωδία, καθώς και οι δαιδαλώδεις υπόγειες διαδρομές του παρακράτους της διαπλοκής,
     ..αναδείχτηκαν και πάλι ανάγλυφα στην χθεσινή συζήτηση στην Βουλήγι αυτούς που μπορούν να ερμηνεύσουν λόγια, εκφράσεις, κινήσεις και ρητορικές κορώνες,
     ..από τους νάνους της πολιτικής, πλην γίγαντες
της πολιτικής αγυρτείας
     ..που αποτελούν πλέον μία μνημονιακή συμμορία συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.

     Είναι φανερό πως το οικοδόμημα που ζούμε έχει θεμέλια ξύλινα καταφαγωμένα απ' τους αρουραίους και το σαράκι, κι ένα υπόγειο πλημμυρισμένο από βοθρολύματα.
     Η μπόχα που αποπνέει κάθε φορά που κάποιος επιχειρεί ν' ανοίξει την πόρτα και να κάνει ένα έλεγχο στα θεμέλια αυτού του ξεχαρβαλωμένου σαραγιού που λέγεται ελληνικό κράτος και διοίκηση,
     ..είναι ικανή να σκοτώσει τον οποιοδήποτε πολίτη, εκτός από πολιτικούς που τα βοθρολύματα αυτά ρέουν πιά μέσα στις φλέβες τους, έχουν μπολιαστεί μ' αυτά, κι έχουν πλέον ανοσία.

     Τα τόσα χρόνια του πασοκισμού, τα άλλα τόσα της διαπλοκής, με φυσικό επακόλουθο τα χρόνια των μνημονίων (που κι αυτά απ' το ΠαΣοΚ και την διαπλοκή ξεκίνησαν),
     ..έχουν συσσωρεύσει τόση κόπρο που μόνο ένας Ηρακλής πιά, με δύναμη, γνώση, και θέληση θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
     Δυστυχώς όμως, Ηρακλείς δεν υπάρχουν πιά σε τούτον τον τόπο. Τουλάχιστον όχι ορατοί.
     Μόνον εξαγορασμένοι δωσίλογοι, και ξεπουλημένοι για προσωπικά συμφέροντα υποτελείς τους.

     Την δουλειά της αληθινής και ριζικής κάθαρσης θα μπορούσε να κάνει μόνον μιά λαϊκή επανάσταση, ή μιά δικτατορία.
     Κι επειδή την δεύτερη λύση την απορρίπτουμε σαν ακραία και απολυταρχική,
     ..δεν μας μένει παρά να ελπίσουμε και να πιστέψουμε στην πρώτη.

     Η λαϊκή επανάσταση όμως απαιτεί λαό.
     Και στον λαό στα χρόνια του πασοκισμού, της διαπλοκής και των μνημονίων, είχε δοθεί το ''προνόμιο'' να σκεπάζει τα βοθρολύματα και την κόπρο με ψήφους και ρουσφέτια.
     Μεγάλο μέρος του έχει συνηθίσει και την μπόχα και παρουσία της βρωμιάς.
     Κι ένα ακόμη μεγαλύτερο έχει φοβηθεί την δύναμή της.
     Την δύναμη να βρωμίζει ό,τι αγγίζει, και να πνίγει μεσ' τα σκ@τά όποιον αποπειραθεί να την καθαρίσει.

     Άρα αδιέξοδο;
     Λένε πως στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
     Δημοκρατία έχουμε;..
    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου