Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Μπορεί να γίνει Εμφύλιος;

     Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση εξαρτάται από το τί εννοεί κάποιος με την λέξη ''εμφύλιος'', τον ορισμό, όπως θα απαιτούσε ο Σωκράτης.
     Με την έννοια που δίνει και θέλει να εκφοβίσει η εξαρτημένη κυβέρνηση και τα εξαρτημένα παπαγαλάκια της, όχι, δεν μπορεί να υπάρξει εμφύλιος. Δεν μπορεί να στραφεί ο ένας έλληνας κατά του άλλου έλληνα γιατί ο πρώτος παίρνει μεγαλύτερο μισθό ή περισσότερα επιδόματα από τον δεύτερο. Ούτε γιατί του ενός μειώθηκε περισσότερο η σύνταξη από του άλλου. Ούτε ακόμα γιατί ο ένας βγαίνοντας στον δρόμο να απαιτήσει τα αυτονόητα, δυσκολεύει την καθημερινότητα του άλλου.
     Με την έννοια όμως ότι οι πολίτες, ο λαός, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, από επάγγελμα, από κοινωνική διαστρωμάτωση, όλοι μαζί μπορούν να στραφούν εναντίον αυτής της επικίνδυνης και καταστροφικής κυβέρνησης, τότε ναί, γίνεται, είναι πιθανόν.
     Τότε όμως δεν θα πρόκειται για εμφύλιο, θα πρόκειται για εξέγερση, για επανάσταση. Έννοιες που δεν τολμούν ούτε να εκστομίσουν οι ''ολετήρες εσωτερικού'', και προτιμούν να εκφοβίζουν και να εκβιάζουν τα πλήθη με δήθεν ''εμφύλιους'' και άλλα επιχειρήματα, που όμως αυτά είναι πράγματι εμφυλιοπολεμικά αφού απευθύνονται από ''έλληνες'' προς έλληνες.
     Παρ' όλα αυτά και στο πίσω μέρος του μυαλού πολλών, σοβεί ήδη ένας ακήρυχτος εμφύλιος. Είναι αυτός που αντιστοιχεί στην φράση-κατηγορία: ''αφού τους ψηφίσατε καλά να πάθετε, εμείς τί φταίμε;''.
     Λυπάμαι που το λέω, αλλά νομίζω ότι όσοι την λένε, ή απλώς την σκέφτονται, έχουν δίκιο. Άλλο να ξεγελάστηκες, ή να ήθελες να ξεγελαστείς το 2000, το 2004, το 2007, το 2009,  και άλλο να δηλώνεις ότι ''δεν ήξερες'', ή ότι ''νόμιζες ότι λένε αλήθεια'' στις δύο απανωτές εκλογές του 2012. Εδώ και πριν τις εκλογές υπήρξαν συγκεκριμένα ''δείγματα γραφής'', πράξεις, που έδειχναν καθαρά το ποιόν και την πρόθεση των ανθρώπων.
     Ήταν αδύνατον να ξεγελαστείς, δεν πείθεις ότι σε ξεγέλασαν. Είναι φανερό ότι κινήθηκες και ψήφισες με στυγνό ατομικισμό, με εγωκεντρισμό και αδιαφορία του κοινωνικού συνόλου και του κοινού καλού. Και αυτό κατά την γνώμη πολλών συνιστά συμπεριφορά εμφυλίου πολέμου.
    Ελπίζω, εύχομαι και τελικά πιστεύω ότι αυτές οι σκέψεις θα παραμείνουν εκεί που είναι σήμερα: στο πίσω μέρος του μυαλού.
    Και ότι τελικά θα ενωθούμε όλοι για το κοινό καλό, για να ανατρέψουμε την κατάσταση εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλλουν.
     Αυτοί αν θέλουν ας το πούν ''εμφύλιο''.
     Εμείς θα το πούμε απελευθέρωση από μία ξενοκίνητη, μη ελληνική κυβέρνηση.

2 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρειάζεται ανατροπή του σημερινού καθεστώτος της μεταπολίτευσης με σύστημα συμμετοχικής Δημοκρατίας των Πολιτών ή και αλλιώς αποκαλούμενης Άμεσης Δημοκρατίας, ενώ από διανοητές όπως ο καθηγητής Δρ Κοντογιώργης, αποκαλούμενης απλά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
    Στην πραγματικότητα το σημερινό καθεστώς είναι ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟ και το όνομα του κόμματος ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.
    Μια μεταπολίτευση ένοχη για την προδοσία της Κύπρου σε αντάλλαγμα της επαναφοράς του δοσιλογικού μεταπολεμικού συστήματος στην εξουσία, εξ ου και ο εισέτι κλειστός "φάκελος της Κύπρου", με αποδιοπομπαίο τράγο τον "παλαβό" Ιωαννίδη.
    Μια μεταπολίτευση ένοχη για την σημερινή καταστροφή της χώρας, οικονομική και Εθνική, Εξ ου και οι παράξενες κολλεγιές Δεξιών και Αριστερών, σημερινές και νέες επερχόμενες, πάντα με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και όχι απλή αναλογική βέβαια.
    ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ και συνοπτικά:
    Άμεσα χρειάζεται σύγκλιση Εθνοσυνέλευσης ενεργών Πολιτών ηλεκτρονικά και με παρουσία έστω μικρή αρχικά.
    Όταν συμπληρωθεί ένας ικανοποιητικός αριθμός και αφού προσχωρήσουν και αρκετοί από τους ένστολους στους οποίους η πατρίδα εμπιστεύθηκε τα μέσα ισχύος για την προστασία της, να αποφασίσει για την σύλληψη των παραξικοπηματιών της τρόικας εσωτερικού και των 166 επίορκων του κτιρίου της Βουλής.
    http://letmefree.gr/?p=838
    Στην συνέχεια την έγκριση Συντάγματος Δημοκρατίας όπως αυτής που γεννήθηκε στην Ελλάδα, αυτής που έφτιαξε ο Καποδίστριας για την Ελβετία και αυτής που τώρα γεννιέται στην Ισλανδία.
    Μιας Δημοκρατίας που θα αποφασίζει για την Οικονομική Πολιτική της χώρας και για το κυριότερο εργαλείο της, το Νόμισμα.
    Μιας Δημοκρατίας όπου οι πολίτες συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων για την ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους..
    Αλλιώς δεν υπάρχει καμιά ελπίδα διότι ας το συνειδητοποιήσομε:
    Με 7% ύφεση το χρόνο η Ελλάδα μας έχει ήδη καταστραφεί. Μας το κρύβουν επίτηδες για να μείνουν στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε το πλιάτσικο να συμπληρωθεί.
    Στο ΚΑΤΑΡ, που δεν είναι κανονικό κράτος, πάνε για το ξέπλυμα των προιόντων της λεηλασίας τόσο για λογαριασμό τους όσο και για λογαριασμό των αφεντικών της Ευρωζώνης. 
    Το ξέπλυμα χρειάζεται για τους κανονες στην Ευρωζώνη βέβαια, όχι για το Ελλαδιστάν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή